13 Mayıs 2010 Perşembe

Kanseri 2 kez yenen Remziye Ülker Ercan'ın sırrı!

Dernekçilik ve dernek işleri hayatın genelinde gerçekten çok farklı kapılar açıyor insana.

Her şeyden önce pek çok değişik tarzda ve yapıda insanla tanışmış oluyor insan.

Kadın ya da erkek olması bir yana, gönüllü olarak yaptığı dernekçilik ve olaya verdiği önemle birlikte çözüyorsunuz insanı daha ilk görüşte.

İş bitirici, duyarlı, atak, egosu yüksek gibi tanımlarla etiketliyorsunuz ister istemez.

8-9 Mayıs tarihlerinde Ankara'da T.C Sağlık Bakanlığı bünyesinde gerçekleştirilen "Sivil Toplum Kuruluşlarının Yönetim Kapasitesini Geliştirme" toplantısı sayesinde yine birbirinden değerli pek çok kişi ile tanıştım.

Kanser ile tanışıp, iyileşme süresi veya sonrasında bu yolda diğer insanlara örnek ve yol gösterici olmak için canhıraş bir şekilde çalışan bu yeni dostlar sayesinde, "kanser" benim için artık bir korku olmaktan çıktı.

Çünkü "kanser" bana bambaşka dostluklar, bambaşka tanışlar, bambaşka farklı düşünceler kazandırdı bu güzel insanlar sayesinde.

Teşekkür etsem "kanser"'e abartmış mı olurum sizce??

İşte bu güzel insanlardan biri de, 49 yaşında yakalandığı meme kanseri sonrası psikoloğunun tavsiyesiyle sanata merhaba diyen, yağlı ve sulu boya resimleriyle yeniden yaşama tutunan, 9 sene sonra tekrar kanserle buluşup yeniden onu alt ederken 12. kişisel sergisini açan saygıdeğer Remziye Ülker Ercan....

Haza hanımefendi, çok değerli bir insan kendisi.

Resim yapmayı "yaşama tutunma aktivitesi" olarak görüyor ve çok farklı teknikler ile inanılmaz güzellikteki resimlere imza atıyor. Neskafeyle resim yapıyor desem sizi yeterince şaşırtır mıyım? Gözümle gördüm, muhteşemdi.

Sadece resimle değil, şiirleriyle de ulaşmak istiyor insanlara, hastalara ve hasta yakınlarına. Tuttuğu notları bir hazine gibi saklıyor çantasında. Ricamı kırmıyor ve "Kader" isimli şiirini burada bizlerle paylaşıyor.

Özlem Aysoy

KADER

Dünya çok güzel

Yaşamak bir mutluluk

Ancak onun kıymeti

Kaybedince bilinir

Sevgi bir çiçek

Sevmesini bilirsen

O en güzel kokuyu

İçine sindirirsen

hayat uzun bir yokuş

Çıkmasını bilirsen

Elinden tutan olur

Sen ALLAH'ı seversen

Gözler sırlarla yüklü

Bakışlar yalvarıştır

İçindeki ışığı

Parlak tutabilirsen

Gül en güzel çiçektir

Kokusu kalbe dolar

Dikenleri olsa da

Tutmasını bilirsen

Beni anlayan bilir

Ameliyat kapısında

Heyecanı çekip te

Haber alabilirsen...

Remziye Ülker Ercan

2 yorum:

  1. Sevgili Polly the cook,

    Blogumuza göstermiş olduğunuz ilgi ve layık gördüğünüz ödül için çok teşekkür ederiz.

    Gönüllü faaliyetlerimizde sizi de aramızda görmekten mutluluk duyacağız.

    Sevgilerimizle,

    Pembe Güç Derneği

    YanıtlaSil
  2. merhaba blogunuzu tesaduf gördum sevgıler

    YanıtlaSil